حاج احمد آرام دستش را بالا آورد و به انتهای افق اشاره کرد و گفت:
"بسیجی آنجا انتهای افق است...
من و تو باید پرچم خود را در آنجا در انتهای افق برافرازیم.
هر وقت پرچم را آنجا زدی زمین، آن وقت بگیر و راحت بخواب... ولی تا آن وقت نه!!!"
.....................................................
Haj Ahmad slowly brought his hand up and pointed to the horizon and said:
" The basij is the horizon ...
I must raise their flag at the end of the horizon.
whenever the flag of the ground it gave me time and sleep in peace... but not till then!!!
.....................................................
الحاج احمد جلب ببطء رفع یده وأشار إلى الأفق، و قال:
"الباسیج هو الأفق ...
لا بد لی من رفع علمها فی نهایة الأفق،
و کلما علم الأرض أنه أعطانی الوقت والنوم فی سلام ... ولکن لیس حتى ذلک الحین!"
