خاطره ۳۴: هر وقت می‌رفتی توی مقر نبود...

هر وقت می‌رفتی توی مقر، نبود؛ مگر ساعت دو ـ سه ی نصفه شب. وقتی می‌رسید می‌دید همه خواب‌اند، آنقدر خسته بود که همان جلوی در، اسلحه‌اش را حایل دیوار می‌کرد، پتو را می‌کشید روی خودش و می خوابید.